کد مطلب:289310 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:142

سلمان فارسی
در روایات اسلامی آمده كه، هنگام خروج حضرت قائم (عج) و پس از رِجعت، «سلمان فارسی» در شمار یاران آن امام خواهد بود. («الارشاد»، ص 399)

وی از صحابه خاصّ رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم و نام اصلی اش «روزبه» بود. مقام بسیار شریفی در نزد خاندان نبوّت داشت، تا آنجا كه پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم درباره ی او فرمود:

«سَلْمانُ مِنّا اَهْلُ الْبَیْتِ

: سلمان از ما اهل بیت است».

همچنین حضرت علی علیه السلام درباره ی وی فرموده است: «علم اوّلین و آخرین را فرا گرفت. او دریایی است كه هر چند از آن استفاده شود كم نمی گردد، او از ما اهل بیت است».

نامه ی 68 نهج البلاغه، از نامه هایی است كه حضرت علی علیه السلام پیش از خلافتش خطاب به سلمان فارسی نوشته است.

او در سال 35 هجری در اواخر خلافت عثمان و یا در سال 36 هـ ق از جهان رخت بربست طبق مطالبی كه از تاریخ رسیده امیرالمؤمنین علی علیه السلام، شخصاً با طیّ طریق غیر عادی برای غسل، كفن، نماز و دفن او از مدینه به مدائن رفت. عمر و حدّاقل كه همه با آن موافقت دارند 250 سال بوده است. («دانستنیهای نهج البلاغه»، ص 172)

سمّاك رجوع شود به واژه: ثقیف